Jak wspomniano projekt budynku był dziełem Georga Hitziga z Berlina, który w swoich realizacjach stylowo i umiejętnie łączył różne wątki renesansu, baroku i klasycyzmu rodem z Francji, Włoch i Niemiec. Pałac miał fasadę główną od strony ulicy Mazowieckiej a bokiem (zaopatrzonym w przejazd bramny) zwrócony był ku ulicy Królewskiej. Pałac miał dwa piętra plus wysoki mansardowy dach. Do wystroju rzeźbiarskiego Kronenberg zatrudnił Leonarda Marconiego, a autorem fresków był ponoć Wojciech Gerson. Marconi był autorem czterech kariatyd u głównego wejścia od strony ulicy Mazowieckiej oraz dwóch przy wjeździe od strony Królewskiej. Kolejne dwie kariatydy podtrzymywały narożny balkon (na tym rysunku nie uwidoczniony). Trójkątny tympanon Marconi wypełnił płaskorzeźbą z alegorycznymi postaciami symbolizującymi przemysł, handel i sztukę. Co ciekawe w ornamentach elewacji zastosowano terakotę, co było materiałem znacznie trwalszym od gipsu sztukatorskiego.