„Cyrk” na Dzikiej w roku 1931. Foto: NAC.
Pośród działających przed II Wojną Światową schronisk dla bezdomnych niewątpliwie palmę pierwszeństwa złej sławy dzierżyło schronisko założone na polecenie oberpolicmajstra Nikołaja Kleygelsa w roku 1895 przy ulicy Dzikiej 62. Schronisko było później prowadzone przez braci Albertynów . (W związku ze zmianą nazwy części ulicy Dzikiej na ulicę Zamenhofa w okresie międzywojennym schronisko również zmieniło adres na Dzika 4)
Szanowni Państwo
Dyskretnie przypominam że biuro „Arktour” jest organizatorem spacerów po Warszawie oraz wycieczek autokarowych poza stolicę Polski.
Spacery są biletowane a liczba uczestników to około 35 osób. Dzieci do 16 roku życia towarzyszą opiekunom bezpłatnie za wyjątkiem spacerów przeznaczonych tylko dla dorosłych odbiorców lub z ograniczeniem wiekowym.
Organizujemy i obsługujemy wydarzenia turystyczne dla szkół, zakładów pracy i instytucji.
Szczegóły oraz informacje o terminach wydarzeń organizowanych przez biuro „Arktour” podane są na stronie www.zwiedzajznami.com.pl.
Można znaleźć nas również na Facebooku oraz Istagramie.
Serdecznie zapraszam w imieniu własnym i współpracowników.
Arek
Zimowe i wiosenne miesiące 1945 r. to czas powrotów warszawiaków do okaleczonego wojną miasta.
Widok na kościół św. Aleksandra przy pl. Trzech Krzyży. Jak widać życie powoli wraca do zrujnowanego miasta. Na zdjęciu widoczne jest wejście do kościoła dolnego oraz kiosk z dewocjonaliami.
Foto. Juliusz Malczewski
1947 r.
Zbiory: Janusz Malczewski
Mieszkańcy wracali do Warszawy z nadzieją na odnalezienie zaginionych bliskich i powrót do normalnego życia. Niestety najczęściej zamiast rodzinnego domu czekały na nich wypalone kamienice i morze gruzu. Jednak nie poddawali się i próbowali poskładać swoje życie na nowo.
Niektórym osobom w tym trudnym czasie towarzyszył aparat fotograficzny, dzięki czemu dziś możemy zobaczyć jak wyglądało nasze miasto powoli powracające do życia po wojennej zawierusze.
Zdjęciami z tego okresu postanowił podzielić się z Państwem za naszym pośrednictwem jeden
z czytelników naszej strony Pan Janusz Malczewski. Pan Janusz wysłał do nas kilka fotografii pochodzących z rodzinnego archiwum, ich autorami są ojciec oraz teść Pana Janusza. Zdjęcia zostały wykonane najprawdopodobniej w latach 1945-1947.
*Bartek*
„Oberwało” się po II Wojnie Światowej Alejom Ujazdowskim.
24 lutego 1945 roku Życie Warszawy poinformowało, że w dowód wdzięczności za radziecki wkład w odbudowę stolicy dwa dni wcześniej Tymczasowy Rząd Rzeczypospolitej Polskiej podjął decyzję o przemianowaniu Alej Ujazdowskich na Aleje Józefa Stalina.
Zaiste, wielki to musiał być wkład zważywszy na to, że Armia Czerwona z jednostkami Wojska Polskiego zajęła Warszawę nieco ponad miesiąc wcześniej. Czytaj dalej
Święty Ekspedyt jest patronem spraw pilnych, a jak można dowiedzieć się z tablicy umieszczonej na fasadzie kamienicy przy ulicy Grochowskiej 263 również żeglarzy, handlowców, studentów i egzaminatorów.
Budowę kamienicy według projektu Henryka Barucha ukończono w roku 1936. Zleceniodawcą był Abraham Rubinsztajn, będący wyznawcą judaizmu. By zachęcić katolickich lokatorów do wynajmowania mieszkań w nowym budynku polecił umieścić figurę świętego Ekspedyta.
Tuż przed wybuchem wojny kamienica zmieniła właścicieli. Czytaj dalej
W raporcie Rady Stanu Królestwa Polskiego, przedstawionym w roku 1818 czytamy: Drogi zostały w pierwotnym stanie i po jakich toczyły się proste wozy pierwszych sarmatów, po takich kształtne i kosztowne kwitnących rękodzielni powozy, z szkodą i niebezpieczeństwem podróżnych, mocować się muszą. Przystępy do samej stolicy kraju utrudniały albo tamujące pośpiech piaski, albo w czasach słotnych grząskie błota.
Sytuacja na traktach młodego Królestwa Polskiego była wręcz tragiczna do tego stopnia, że nawet car wyraził zaniepokojenie sytuacją komunikacyjną w nowej prowincji Imperium Rosyjskiego.
Z sytuacją musiał zmierzyć się namiestnik Józef Zajączek. Największym zmartwieniem namiestnika było zapewnienie finansowania budowy nowych traktów. Ten i wiele innych problemów, związanych z budową dróg rozwiązał pan, spoczywający dzisiaj pod nagrobkiem o kształcie rzymskiego sarkofagu w alei katakumbowej na Starych Powązkach. Czytaj dalej
Grób prezydenta Woydy przy prawej krawędzi zdjęcia.
Gdy konserwatorzy przystępowali do pracy przy pomniku stojącym na grobie na Cmentarzu Ewangelicko Reformowanym nie wiedzieli do kogo należy. Ozdobny obelisk sugerował, że spoczęła tu osoba wybitna i zamożna.
Niektórzy badacze dziejów cmentarza uważali, że w mogile może spoczywać Jerzy Butzau, hajduk królewski, trafiony 3 listopada 1771 roku kulą, przeznaczoną dla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Wtedy to konfederaci barscy porwali władcę. (Ta historia to materiał na osobną notatkę).
 | jdas o Młyn Parowy na Solcu |
 | Antoinette de Janasz… o Koniec rodu Kronenberga |
| Antoinette de Janasz o Koniec rodu Kronenberga |
| W OKOLICY – Do… o Marymoncka 40 – Cmentarz… | |
 | Komornicki o Oś Saska – Łuk Zwyc… |
