Zygmunt Kaczyński „Wesoły”.

Kto czytał książkę „Kamienie na szaniec” lub oglądał film „Akcja pod Arsenałem” powinien pamiętać bohatera drugiego planu, akwizytora firmy Wedel, który oficjalnie porusza się po gmachu Gestapo. Jednocześnie jest członkiem Szarych Szeregów i dlatego stanowi bezcenne źródło informacji dla polskiego podziemia.

To on rozpoczął słynną akcję odbicia Jana Bytnara, „Rudego”, 26 marca 1943 roku, bezczelnie dzwoniąc w obecności niemieckiego oficera pod ustalony numer i wypowiadając zdanie:
– Wysyłam towar, bezwzględnie musi być odebrany!

Siedziba Gestapo.

Był to umówiony znak, że na Pawiak wyruszyła ciężarówka z więźniami, wśród których jest „Rudy”.

Akwizytor był członkiem Szarych Szeregów o pseudonimie „Wesoły”. Nazywał się Zygmunt Kaczyński.

To on dostarczył szefowi grupy wywiadowczej „Pegaza” zdjęcie Kutschery, brał udział w rozpracowywaniu zwyczajów szefa gestapo Waltera Stamma i innych operacjach, które poprzedzić należało pracą wywiadowczą.

Dzięki jego znajomościom udało się, latem 1943 roku, uzyskać zwolnienia z Gęsiówki (więzienie przy ulicy Gęsiej) Tadeusza Zawadzkiego „Zośki”.

Zygmunt Kaczyński wspomina, że siedzibę Gestapo odwiedził około 1000 razy:

(…)Chodziłem tam z cukierkami i czekoladą „Wedla”. Czekolady nie miał wtedy nikt, nawet Niemcy, wszystko szło dla frontu i kiedy jakiś nowy gestapowiec przyjeżdżał z Niemiec do nas i dowiadywał się, że do gmachu przychodzi facet ze słodyczami, które można wysłać rodzinie do Berlina, natychmiast pragnął je zdobyć. Gestapowcy wiedzieli przy tym, że zdobędą tę moją czekoladę tylko prośbą. Nie mogli mi wydać rozkazu w tej sprawie, nie mogli grozić. Dlatego nie tylko tolerowali mnie, ale byli dla mnie tolerancyjni, ba, wręcz starali się zaskarbić sobie moje względy. Ja, oczywiście, bardzo te swoje względy różnicowałem. Czekoladę twardą dawałem tylko komisarzom. Cukierki polewane czekoladą – zastępcom komisarzy. Oficerom – toffi. Szeregowcom – landrynki i owoce miękkie. (…)

„Wesoły” wskazał również katów „Rudego”.

Tak wykonanie wyroku na Langem opisuje Jerzy Zapadko „Mirski”:

Pokój przesłuchań w siedzibie Gestapo.

(…) Ja robiłem Langego na Placu Trzech Krzyży pod kinem Napoleon. Było nas czterech z małym samochodem. Ta akcja była ciekawa, bo Lange mnie znał… Przedstawił mnie mu wcześniej „Wesoły” wtyczka GS w gestapo; przynosił gestapowcom czekoladki od Wedla, mieli do niego pełne zaufanie. „Wesoły” wiedział gdzie Lange mieszka i kiedy wychodzi z biura. „Wesoły”, idąc ze mną, zatrzymał się i rozmawiał z nim. W dniu akcji, rano szliśmy po prostu w odpowiednim czasie gdy Lange przechodził. Ja i Lange skłoniliśmy się sobie z daleka. Musiałem wcześniej dać „Wesołemu” słowo honoru, że Lange nie przeżyje. „Wesoły” byłby skończony. Nie mogłem odejść bez upewnienia się, że Lange nie żyje. Wziąłem czapkę i pistolet Langego… (…)

Zygmunt Kaczyński wojnę przeżył, zmarł w Warszawie 26 listopada 1984 i pochowany został na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Wspomnienia Zygmunta Kaczyńskiego „Wesołego”:
http://www.info-pc.home.pl/whatfor/baza/wesoly_wspom.htm

Fragmenty relacji pochodzą ze strony „Whatfora”.

*Arek*
www.arktour.pl