Do wieku XVIII Morysin w całości był porośnięty lasem, który ze względu na naturalne granice pełnił funkcję zwierzyńca i nosił nazwę Lasku na Kępie.
Gdy właścicielem Wilanowa został Stanisław Kostka Potocki, północną część Lasku na Kępie przekształcono w park romantyczny i nazwano Morysinem na cześć wnuka Potockiego – Maurycego, zwanego zdrobniale Morysiem.
W połowie XIX wieku w parku powstał murowany dom dozorcy oraz drewniana gajówka, a park przebudowano, tworząc modne wówczas klomby.
W 1846 r. na otwartym terenie na południe od parku (na polach morysińskich)
wybudowano ceglaną neogotycką bramę, która zamykała wysadzaną drzewami aleję położoną na osi pałacu w Wilanowie. Projektantem bramy był znany architekt, działający w Warszawie, Henryk Marconi.
Brama, położona na wprost Pałacu Wilanowskiego, tworzyła, wraz z aleją, wschodnią oś widokową założenia parkowego.
Park Morysin i brama są doskonale znane mieszkańcom tej części Warszawy, mimo, że dotarcie do nich nie jest wcale łatwe.
Ponieważ już kilka lat temu informowano o planach przywrócenia bramy do stanu z okresu jej świetności, wybraliśmy się na świąteczny spacer, by sprawdzić, czy prace posunęły się do przodu.
Trawestując tytuł powieści Remarque’a – W Morysinie bez zmian… .
*Arek*