Obraz Canaletta w zbiorach Zamku Królewskiego w Warszawie.
Porównanie nietypowe, a po to aby można je było zobaczyć, trudziło się aż trzech malarzy!
Pierwszym był Bernardo Bellotto, bardziej znany jako Canaletto, nadworny malarz Stanisława II Augusta. Zatrzymał się na dworze ostatniego króla Polski w roku 1767, podróżując do Petersburga, dał się jednak przekonać, że w Warszawie też jest ładnie i nie ma co dalej jechać. Został w Warszawie do końca życia, a jego potomkowie do dzisiaj stąpają po warszawskim bruku.
Kamienica została wzniesiona dla Dawida Bachracha w roku 1935. Rok później właściciel kamienicy wystarał się o zgodę na urządzenie kina w budynku i w roku 1938 odbył się pierwszy seans w „Feminie”. Femina to po łacinie kobieta i nazwa kina sugerowała do kogo skierowany będzie repertuar. Grano przede wszystkim melodramaty i romanse.
Mimo, że cała przedwojenna zabudowa wokół budynku z adresem Mariańska 1 zniknęła, dom, wbrew wszystkiemu, trwa nadal. W przeszłości czyniono zakusy, by gmach wykreślić z rejestru zabytków, doprowadzić do rozbiórki, a działkę sprzedać ale, szczęśliwie, nic z tego nie wyszło.|
Nie jest jasne kto zaprojektował kamienicę, nazywaną „Pod Sowami. Wskazywany jest duet architektów, złożony z Henryka Stiffelmana i Stanisława Weissa, znany z wielu realizacji w Warszawie lub brat inwestora, Bronisław Massalski. Inwestorem, wykładającym pieniądze na budowę kamienicy był książę Witold Massalski. Pracując jako wysoki urzędnik kolei Imperium Rosyjskiego książę zgromadził spory kapitał. Gdy wrócił do Polski, wówczas jeszcze znajdującej się pod zaborem rosyjskim, zamieszkał w apartamencie przy ulicy Lwowskiej 13 i zdecydował się zainwestować posiadane środki. Uznał, że budowa domów dochodów będzie właściwym sposobem lokaty nadwyżek finansowych.
Na ławce przed kościołem pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego śpi Chrystus Bezdomny. Spod płaszcza, szczelnie opatulającego postać, wystają przebite stopy.
Warszawy historia ukryta 