Budynek Pałacyku Michla widziany od nieparzystej strony ul. Wolskiej. Po prawej widoczna brama wiodąca na teren Młynów Michlera..
Foto: Archiwum Miasta Stołecznego Warszawy.

Powstańczą piosenkę zaczynającą się od słów „Pałacyk Michla, Żytnia, Wola… „ znają chyba nie tylko mieszkańcy Warszawy. Ponieważ jednak nie wszyscy wiedzą kim był ów „Michel” i gdzie stał jego pałacyk dzisiejszą notatkę poświęcimy pałacykowi i jego właścicielowi.

Karol Michler, bo tak poprawnie należy pisać nazwisko właściciela „pałacyku”, urodził się w 1856 roku w rodzinie o wieloletniej tradycji młynarskiej. Przodkowie Karola na teren Polski przybyli z Saksonii w czasach Augusta II. Zawodu uczył się od swojego ojca, Jana

Karol Michler

Augusta, a gdy ten zmarł, gdy Karol miał piętnaście lat, jeszcze kilka lat praktykował, by zdobyć tytuł majstra.

W roku 1884 Karol ożenił się z Krystyną z Wolframów z którą miał trzech synów: Ryszarda, Wacława i Aleksandra oraz córkę Julię.

W 1886 na działce zakupionej przy ulicy Wolskiej zbudował nowoczesny młyn parowy. W 1897 r. obok młyna została uruchomiona zmechanizowana piekarnia, będąca wówczas szczytem techniki w dziedzinie piekarnictwa.

Tow. Młyna Parowego K. Michler i Sp. prezentowało swoje wyroby na międzynarodowych wystawach spożywczych. Karol Michler udzielał się również jako działacz Cechu Piekarzy – między innymi założył związek zawodowy piekarzy

Brama wjazdowa i stróżówka kompleksu Młynów Michlera. W głębi widoczny wielopiętrowy budynek przemysłowy należący do kompleksu
Foto: Archiwum Miasta Stołecznego Warszawy.

Na przełomie wieków obok młyna parowego Michler, zbudował potężne spichrze i wytwórnię makaronu. Wtedy od frontu, przy samej ulicy Wolskiej, powstała kamieniczka dla rodziny właściciela.

To właśnie tą kamieniczkę Warszawiacy nazywali „pałacykiem Michla”.

W czasie I Wojny Światowej maszyny i urządzenia firmy zostały zarekwirowane. W spichrzach udało się jednak ukryć część maszyn oraz zapasy zboża, co pozwoliło na uruchomienie produkcji zaraz po zakończeniu wojny.

Od roku 1918 firmą kierował już trzeci z synów Karola, Aleksander Czesław Michler. Karol Michler zmarł w roku 1926.

Po śmierci Aleksandra, jego miejsce na stanowisku prezesa zarządu zajął Ryszard Michler. Po zajęciu Warszawy przez Niemców okupant przejął zakłady, które działały do roku 1944. Spłonęły we wrześniu 1944.

Głaz na miejscu pałacyku Karola Michlera, upamiętniający obronę budynku w czasie Powstania Warszawskiego.

Kamienica stała się punktem oporu w pierwszych dniach Powstania Warszawskiego.

Obronie kamienicy Michlera i postaci dowódcy oddziału, Januszowi Brochwicz Lewińskiemu będzie poświęcony osobny wpis.

Grób rodziny Michlerów na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim.

Obecnie, na miejscu pałacyku stoi głaz upamiętniający bohaterską obronę w czasie Powstania.

*Arek*
http://www.arktour.pl